ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ TOY ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΜΕΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΔ (02-02-2023)
Η τροποποίηση του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου που γίνεται μετά από 65 χρόνια, συμπυκνώνει όλη την αντεργατική νομοθεσία, που ψήφισαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.
Αυτή η αντεργατική πολιτική έχει δημιουργήσει στην συντριπτική πλειοψηφία των ναυτεργατών, σε πάνω από το 85 %, να μην εφαρμόζεται ενιαία η ΣΣΕ και η κοινωνική ασφάλιση για το σύνολο των ναυτεργατών από όποια χώρα και αν προέρχεται.
Οι τροποποιήσεις του όρου 8 των εγκριτικών πράξεων νηολόγησης του 2687/1953, η απελευθέρωση των θαλάσσιων ενδομεταφορών και η άρση του cabotage στην κρουαζιέρα, προκάλεσαν χιλιάδες θέσεις εργασίας με ναυτεργάτες χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.
Σε συνδυασμό με την σωρεία των προνομίων, των επιδοτήσεων, τα θαλασσοδάνεια, τις μειώσεις των οργανικών συνθέσεων όπως ο 4150/2013, γιγάντωσαν τα κέρδη για τους εφοπλιστές, οδήγησαν χιλιάδες ναυτεργάτες στην ανεργία και στην εγκατάλειψη του επαγγέλματος, προκάλεσαν το πάνω από 1 δις ευρώ οργανικό έλλειμμα στο ΝΑΤ με τραγικά αποτελέσματα για τους ασφαλισμένους του.
Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας είναι στρατηγικής σημασίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Για την τροποποίηση του ΚΙΝΔ οι ναυτεργάτες πραγματοποίησαν 24ωρη Παμπειραϊκή απεργία στις 25 Οκτώβρη. Ακόμα και ο ελιγμός της κυβέρνησης, του υπουργείου, σε άρθρο στην τροποποίηση του ΚΙΝΔ, δεν ανατρέπει την κατεύθυνση των εφοπλιστών οι όροι εργασίας και τα δικαιώματα των ναυτεργατών να ρυθμίζονται από την Διεθνή Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, με μισθούς κατώτερους των κλαδικών ΣΣΕ και χωρίς κοινωνική ασφάλιση.
Το τελικό και ολοκληρωμένο σχέδιο της τροποποίησης έχει αντεργατικές διατάξεις όπως στο άρθρο 165, που παρά την επαναδιατύπωση του συνεχίζει να δυναμιτίζει την εφαρμογή των ΣΣΕ, ενώ αφαιρέθηκε από το αρχικό σχέδιο η φράση «Τυχόν ειδική συμφωνία που είναι ευνοϊκότερη για το ναυτικό υπερισχύει» και ούτε επισημαίνεται στην εισηγητική έκθεση.
Θα καταθέσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας επί του συνόλου της τροποποίησης του ΚΙΝΔ αλλά ενδεικτικά αναφέρω:
Στο άρθρο 46, παρότι στο αρχικό σχέδιο είχε προβλεφθεί ότι το προνόμιο ασκείται και επί του ασφαλίσματος, εφόσον όμως η προνομιούχος απαίτηση είχε γεννηθεί πριν την εκχώρησή του, τελικώς ορίσθηκε ότι το προνόμιο δεν ασκείται επί του ασφαλίσματος.
Στο άρθρο 47 ορίζεται ότι το δίκαιο της σημαίας του πλοίου ρυθμίζει και τα ναυτικά προνόμια, αφού αυτά λόγω της φύσης τους δημιουργούν βάρος εμπράγματου δικαιώματος επί του πλοίου, η σειρά, όμως, της κατάταξης των εν λόγω προνομίων θα κριθεί κατά το δίκαιο του τόπου της εκτέλεσης.
Στο άρθρο 50 σε περίπτωση μεταβίβασης κυριότητας πλοίου από τον πλοιοκτήτη, το άρθρο 479 του Αστικού Κώδικα δεν εφαρμόζεται.». Με την μη εφαρμογή του άρθρου 479 του Αστικού Κώδικα, οι ναυτεργάτες που διατηρούν αξιώσεις κατά του πλοιοκτήτη-εργοδότη, που μεταβιβάζει το πλοίο του, δεν μπορούν πλέον να στραφούν δικαστικά κατά του αγοραστή του πλοίου, προς ικανοποίηση των αξιώσεών τους, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.
Στο άρθρο 168 στο περιεχόμενο της σύμβασης ναυτολόγησης, δεν καθορίζεται το εφαρμοστέο δίκαιο και η δικαιοδοσία – αρμοδιότητα των Δικαστηρίων που θα επιληφθούν κάθε διαφοράς πηγάζουσας από τη σύμβαση ναυτολόγησης.
Όπως στο ίδιο άρθρο δεν αναφέρονται τα στοιχεία του ασφαλιστή του πλοίου και το όριο υποχρεωτικής ασφάλισης για την κάλυψη των αξιώσεων του άρθρου 186 για μισθούς ασθενείας, νοσήλεια και αποζημίωση ατυχήματος, δεδομένου ότι στο άρθρο 186 παρ.3 του νέου ΚΙΝΔ, ο ναυτικός πλέον έχει ευθεία αξίωση κατά του ασφαλιστή για τις απαιτήσεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 186 και ο ασφαλιστής δεν μπορεί να αντιτάξει κατά του ναυτικού ενστάσεις που απορρέουν από την ασφαλιστική σύμβαση.
Στο άρθρο 169 στο προσύμφωνο ναυτολόγησης να συμπεριληφθεί ότι ο ναυτικός δικαιούται και τον αναλογούντα πλήρη μισθό για το χρονικό διάστημα από τη σύναψη του προσυμφώνου και μέχρι την επιστροφή του στον τόπο αναχώρησής του.
Στο άρθρο 170 θα έπρεπε να προστεθεί διάταξη σύμφωνα με την οποία, σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης ναυτολόγησης ορισμένου χρόνου με τακτική καταγγελία από τον πλοιοκτήτη, κατ΄ άρθρο 176 και εφόσον οι δικαιούμενες αποδοχές του ναυτικού μέχρι τον αρχικώς συμφωνηθέντα χρόνο λήξης της σύμβασης υπερβαίνουν την προβλεπόμενη στο άρθρο 180 αποζημίωση, ο ναυτικός να δικαιούται να εισπράξει τις αποδοχές μέχρι τον συμφωνηθέντα χρόνο λήξης της σύμβασης ναυτολόγησης αντί της αποζημίωσης.
Στο άρθρο 183 στην παρ. 3 ορίζεται η έννοια του πλήρους μισθού του ναυτικού και νοείται ο βασικός μισθός που αντιστοιχεί στις κανονικές ώρες εργασίας του ναυτικού, τα τακτικά επιδόματα που σχετίζονται με τον βασικό μισθό και το επίδομα τροφής.
Εν τούτοις, ο πλήρης μισθός θα πρέπει να οροθετηθεί ως το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού, στις οποίες περιλαμβάνονται ο μισθός και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της εργασίας του τακτικώς, κάθε μήνα ή περιοδικώς, κατ’ επανάληψη και καθ’ ορισμένα διαστήματα χρόνου, όπως:
α) η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής αμοιβής της εργασίας κατά τις Κυριακές,
β) η αμοιβή που καταβάλλεται για νόμιμη υπερωριακή εργασία.
γ) κάθε επίδομα καταβαλλόμενο είτε σε χρήμα είτε αυτούσια, αλλά και οι λοιπές τακτικές παροχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας,
– η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας και
– λοιπά ειδικά επιδόματα, όπως το επίδομα άγονης γραμμής που προβλέπεται στη ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων.
Όπως προανέφερα θα καταθέσουμε ολοκληρωμένα τις προτάσεις μας και κλείνοντας επισημαίνω ότι οι ναυτεργάτες πραγματοποιούν 48 Προειδοποιητική Πανελλαδική Απεργία στις 8 και 9 Φλεβάρη, για να έχουν ΣΣΕ, με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες τους, απόσυρση των αντιναυτεργατικών διατάξεων στην τροποποίηση του ΚΙΝΔ, οργανικές συνθέσεις και συνθήκες εργασίας ενάντια στην υπονόμευση της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής, θέσεις εργασίας με συγκροτημένα δικαιώματα, μέτρα προστασίας των ανέργων, της υγείας.